JAN AKKERMAN BAND

LIVE, De Kade, Zaandam, 3 december 1999.

Jan Akkerman – Gibson “Johnny Smith”, Catalyst “Jakkerman”

Wilbrand Meischke – basgitaar

Jeroen Rietbergen – Hammond portable orgel, Roland JP-8000

Ton Dijkman – “Drumworkshop” drums en percussie

Wat waren we benieuwd naar Jan z’n Jakkerman…! Hij had het ons beloofd en ging er inderdaad op spelen!

Voorafgaand aan het concert was het kennismaken met Jeroen Rietbergen, die sinds juli met Jan regelmatig tijdens concerten meedoet. Jan had er zin in vanavond en het was ook leuk om Ari Poort van Catalyst te ontmoeten, de echte Akkerman fans weten vast en zeker dat Catalyst de Jakkerman heeft gefabriceerd.

Het was overigens eerst tijd om de recente ‘overlijdensberichten’ te horen van Jan en niet de minste: Curtis Knight en Charlie Byrd. Met Curtis heeft Jan het Blues Root project gedaan en met Charlie speelde Jan menig concert met zijn trio vlak voor Jan’s ongeluk tot in Japan aan toe.

Om kwart over tien was het tijd om uit de kleedkamer richting zaal te gaan, Jan begon de eerste set semi akoestisch op de Gibson Johnny Smith, met “The Zebra”. Vervolgens speelde Jan een jazzstuk met enige referenties naar “Fool for your Stockings”. Aan het einde van de eerste set pakte Jan z’n Jakkerman, speelde er een paar noten op en de eerste (!!) snaar brak doormidden. Dus was het maar even tijd voor een pauze van 20 minuten.

De tweede set was muzikaal ook een stuk beter, beginnend met “Blues Route 1994” op de Jakkerman. Vervolgens “Mercy Mercy Mercy”, maar tijdens deze Zawinul klassieker had Jan last van de plug-in van z’n gitaarsnoer, toen dat bijna verholpen was brak snaar numero twee. Iedereen baalde als een stekker, maar Jan kon er zichtbaar niets aan doen. Dus dan maar “Streetwalker” en “Sylvia / My Pleasure” op de Johnny Smith en maken dat je wegkomt! Het intro van “Streetwalker” werd een beetje verpest door een nogal raar iemand helemaal vooraan waar liefhebbers zoals wij nou eenmaal de pest aan hebben. Met een welgemeend ‘GVD’ en ‘kop dicht’ werd deze persoon genadeloos terugverwezen naar de bar.

Na afloop was het natuurlijk weer geweldig die sfeer. Jan vond dat de avond gewoon verknald was door ‘twee klote snaren en een plugje van een stuiver’. Maar even later schalden de moppen weer als vanouds. Gelukkig hebben we genoeg uitstekende Akkerman concerten mogen zien, zodat we deze avond zeker niet als een domper zullen onthouden. Dat was bij Jan, denk, ik net zo. Het publiek stond voor de rest zeer geconcentreerd te luisteren, dat is ook altijd een steuntje in de rug!

Verslag – Wouter Bessels